Projectbeschrijving

Olieverf op canvas

Dimensies : 65 cmx 81 cm

Gesigneerd rechtsonder : H.Louyot

Gedateerd : 93

Louyot Henri landschap van Liverdun in Lotharingen

De artiest

Louyot Henri (25/09/1863 Nancy – in de jaren 40)

Er is weinig bekend over deze kunstenaar.. Hij is geboren in 1863 en woonde tussendoor in Nancy 1876 et 1884, nogmaals, in 1888. In de tussentijd, Er werd gemeld dat hij in Saint-Dié woonde 1886.

De schilder bracht zijn laatste jaren door in Flavigny-sur-Moselle. Hij stierf vóór de oorlog 1939-1945 op de leeftijd van 70-75 ans.

Hij blijft alleenstaand en zijn ouders zijn onbekend., noch bekend in Lotharingen. De kunstenaar exposeerde in Nancy rond 1907 en schilderde grote ruimtes, soms geanimeerd met karakters of dieren.

In het bijzonder zal hij uitvoeren een gravure gedateerd april 1891 van Gisèle d’Estoc, de zeer beroemde schrijver, beeldhouwer pseudoniem van Marie Paule Alice Courbe.

Veel werken roepen de oevers van de Moezel of de Meurthe op ; in zijn rivierlandschappen, de boten liggen vaak stil onder een mistige Lotharingse hemel.

Bronnen : http://artlorrain.com/

Ladisla-krijger : “Schilders en graveurs uit Lotharingen”

Zijn landschapsschilderij van Liverdun

De schilder Louyot Henri vertelt met een vorm van poëzie dit Lotharingse landschap van Liverdun, dat vandaag enigszins verdwenen is. Emile Badel, de geleerde uit Lotharingen poëet dit landschap op de volgende manier…

Liverdun en de lussen van de Moezel

“Grote ronde torens, gedemonteerd en leeg, krachten van weleer, zittend in de graslanden en rouwend om hun verloren moed, zijn er, met tussenpozen van kersen- en walnootbomen, torens met enorme bases en bedekt met klimop... een groene kroon zo mooi als de trotse kantelen van weleer.

Dan begint het dal, vallei van genade en mysterie, de vallei bloeide met struiken en heiderozen, de vallei waar rotsen uit de oude Lotharingse bodem tevoorschijn komen om de goede mensen die voorbijkomen te aanschouwen, verbaasd en blij.

De vallei van de vrede, schattige eenzaamheid in het hart van de wonderen van Liverdun, bladeren, een lange tijd, een lange tijd, midden in een groen lint van dunne weilanden, tussen de zwarte dennenbomen en de boomgaarden, kijkend naar de halfopen grotten, de rotsen die uit de sloot sprongen, de millennia dat de regens zijn weggespoeld en langzaam zijn doorgedrongen. »

Emile Badel, De Heilige Bergen van Lotharingen (1916)

Een ander landschapswerk wordt u aangeboden door de Galerie.