Projectbeschrijving

Lithographie sur papier encadrée

Dimensies : 75,5 cmx 54 cm

Signée en bas à droite et numérotée 155/275 en bas à gauche

Série Circus III

Lebadang (1921-2015)

Le Ba Dang (Maar, haar naam, Ba, zijn tussenvoegselnaam en Đảng, zijn voornaam), van zijn artiestennaam Lebadang, geboren de 27 juni 1921 bij Bich La Dong (district de Trieu Phong, provincie de Quang Tri, in de buurt van Huế, voormalige keizerlijke hoofdstad van Vietnam), en dood de 7 Mars 2015 in Parijs, is een schilder, Vietnamese graveur en beeldhouwer naturaliseerde Frans in 1980.

Het grootste deel van zijn leven bracht hij door in Frankrijk, met een paar verblijven in de Verenigde Staten en Japan.

Zijn werk omvat, na zijn studie aan de School voor Schone Kunsten van Toulouse (van 1942 Bij 1948), zijn eerste tekeningen, schilderijen, litho's en gravures met vrij klassieke thema's volgden, van de 1955, prestaties erkend door kunstcritici. Het Cincinnati Art Museum wijdde zijn eerste solotentoonstelling aan hem in de Verenigde Staten 1966. Hij beseft het, in 1985, zijn eerste Spaties, papierwerken die verschillende technieken combineren door collage en superpositie, tussen sculpturen en bas-reliëfs, als een synthese en een overschrijding van deze twee uitdrukkingsvormen.

Frankrijk

bracht hem hulde door hem tot Ridder in de Orde van Kunst en Letteren te benoemen 1994. In de Verenigde Staten zijn hem diverse onderscheidingen toegekend, in Engeland en Vietnam. Hij kreeg de opdracht om het academische zwaard van Jacques Ruffié te maken. Hij creëerde de decors en kostuums voor de opera Mijn Chau – Sterke Thuy bij de Opera van Parijs, in 1977, redigeerde verschillende portfolio's met litho's, niet Acht paarden in 1964, zoon premier portefeuille een verademing, zonder kleuren of inkt, op gedichten en kalligrafieën van Chou Ling, ontwierp sculpturen voor de glasmaker Daum en produceerde een grote Ruimte in de steengroeven van de “Kathedraal van Beelden” van Baux-de-Provence in 1997.

Au Vietnam

de stad Huế en de autoriteiten van de provincie Thừa Thiên-Huế ingehuldigd, in aanwezigheid van de kunstenaar 2006, de Lebadang Art Foundation in Huế, die permanent meer dan conserveert en exposeert 400 werken van de kunstenaar reflecteren meer dan 70 jaren van creatie.

Zijn werken zijn aanwezig in talrijke privécollecties, vooral in de Verenigde Staten, in Japan en Frankrijk.

In 2015, het Cernuschi-museum

profiteerde van een aanzienlijke donatie van mevrouw Myshu Nguyễn – Lê Bá Đảng, ter nagedachtenis aan haar echtgenoot, de Franse kunstenaar van Vietnamese afkomst Lebadang. Demeuré discret en France où il a pourtant vécu depuis l’âge de dix-huit ans, zijn werken werden op grotere schaal verspreid in de Verenigde Staten, in Japan, in Duitsland en Vietnam. Zijn land van herkomst waarmee hij ondanks de afstand een sterke culturele en emotionele band heeft behouden, wijdde in Huế een monografisch museum aan hem toe 2006.

Prolix en nieuwsgierige kunstenaar,

onverzadigbare ontdekkingsreiziger van materialen en technieken, Lebadang beschouwde zichzelf liever als een ‘kunstvakman’ dan als een kunstenaar. Hij laat een werk achter waar aquarellen elkaar ontmoeten, afdrukken, zeefdrukken, schilderijen, aarden modellering, metalen draadsculpturen, en verre, in gepolijst roestvrij staal of hout, juwelen, keramiek, wandtapijten.

Op de grens tussen beeldhouwkunst en schilderkunst, zijn meest originele werken zijn gemaakt van dik voddenpapier, gescheurd en vastgeplakt aan de onderkant. Ces Spaties in zeer hoog reliëf roepen ze een denkbeeldig en poëtisch land op, gezien vanuit de lucht. Voldoet aan alle technische uitdagingen, hij vertaalt dit thema naar het prentenveld en weet uiterst verfijnde multiples te ontwikkelen : snijden van handmatig samengestelde vormen, hete reliëfdruk, diepdruk, gelithografeerde kleuren zijn zoveel fasen in hun creatie.

De twintig werken gepresenteerd in het Cernuschi Museum illustreren het opeenvolgende onderzoek en de verschillende stilistische stadia van Lebadang. Verleid door abstractie door de jaren heen 1960, het laat vormen en texturen ontstaan ​​die we vluchtig denken te herkennen. Voor hem, de abstractie, het spel van texturen en lichtgevende gaten in de achtergronden roept het oorspronkelijke geheel van de taoïstische filosofie op.

Tijdens de Vietnamoorlog,

Lebadang drukt zijn liefdesverdriet uit via een serie schilderijen met de titel Ontembare landschappen. Een chaotisch karakter, zwarte en steile kliffen, agressief borrelen, vijandige spatten, wordt doorboord door een rode lijn. Enkele kleurtoon, gewelddadige hoop, zwak maar scherp, het doet denken aan het Hồ Chí Minh-pad, geheim wegennetwerk dat de bevoorrading van communistische troepen mogelijk maakt. Een aquarel uit hetzelfde jaar pakt het thema oorlog op in een stijl waarin de herinnering aan klassieke Chinese landschappen naar voren komt.. De verbrande bomen gloeien, bedreigende eenvoudige hutten, laatste overblijfsel van een opgejaagde mensheid, gevangen tussen de lichtgevende explosies van een gekweld landschap. We herkennen het bijzondere werk van aura's van licht en kronkelige rondingen die de kunstenaar in de volgende perioden zou voortzetten., in de Menselijke komedie en de Spaties.

Tussenin 1978 et 1979,

Welkom in de ateliers van de American Circle Fine Art-galerijen, Lebadang maakt een serie zeefdrukken waarin hij verdieping zoekt, een weelderige kleurrijke harmonie door de vibratie en superpositie van kleuren in plaats van hun opeenstapeling.

Het jaar 1980

markeert een keerpunt in het werk van Lebadang : zijn zoon stierf dat jaar. Voor de eerste keer, Lebadang werkt voor zichzelf, bevrijdt zich van modieuze stijlen en opdrachtwerken. Op de volwassen leeftijd, hij herintroduceert de menselijke figuur in zijn serie die hij de Menselijke komedie, als eerbetoon aan Balzac : Lebadang voelt zich geïnspireerd door de gevoeligheid van de auteur voor verdriet, naar de vreugden, voor het lot van de menselijke conditie. Hier raakt hij aan de universaliteit van zijn nieuwste werken, door culturele invloeden te overstijgen. Hij ontwikkelde ook zijn zegel, bestaande uit een vierkant waarin een gezin woonde. : een kind tussen zijn twee ouders. Dit idee van de mens in een raamwerk wordt overgenomen en uitgebreid in het volgende concept, die van Spaties, ontwikkeld van 1985.

Als een papieren architect, hij modelleert de cellulose als het oppervlak van een denkbeeldige aarde die je boven je hoofd ziet, met zijn valleien en zijn bergen. De demiurgkunstenaar toont een verfijnd landschap, spiritueel, gereconstrueerd vanuit de intuïtie van een oeraard, onzichtbaar maar aanwezig. Een taoïstische echo weerklinkt in deze zoektocht die aan de toeschouwer wordt aangeboden, uitgenodigd om verder te kijken dan de eindigheid van het werk.

Richting 2001,

Lebadang, dan oud 80 ans, gaat zijn laatste periode in waarin hij een vreedzame synthese biedt van verschillende thema's die hem zijn hele leven bezighielden. Op een vals uniforme en monochrome achtergrond, hij plaatst levendige accenten die een ongrijpbaar materiaal suggereren, beide dicht, helder en ontroerend, die de potentiële opkomst van een vorm lijkt te bevatten. Er komt een vredige en introverte kant van Boeddha naar voren. Het enige dat overblijft van goddelijkheid is de volheid van een gezicht met een astrale aanwezigheid.. Het licht lijkt onder het geschilderde oppervlak vandaan te komen, de ultieme intuïtie van de kunstenaar van een spiritueel hiernamaals.”

Anne Fort, curator bij het Cernuschi-museum

Une autre lithographie de l’artiste